Σε λίγες μέρες τελειώνει το δοκιμαστικό πλέξιμο για το γιλέκο Brusco. Το Brusco είναι το γιλέκο που φορούσα στην Χειροτέχνικα, την 1η Νοεμβρίου 2013, και είναι μια απόδειξη ότι …”πενία τέχνας κατεργάζεται”… Στην περίπτωσή μου, το σχέδιο αυτό γεννήθηκε κυρίως από την ανάγκη να αναφερθώ στο θέμα της παρουσίασης (ένα πουλόβερ πλεγμένο από πάνω προς τα κάτω, χωρίς ραφές). Έτσι λοιπόν, με μεγάλη πίεση χρόνου, το Σαββατοκύριακο πριν την Χειροτέχνικα, έβαλα τα δυνατά μου κι έπλεξα το Brusco, που μάλλον σας άρεσε αν κρίνω από τα σχόλια.

Από εκείνη την ημέρα δεν σταμάτησαν τα μηνύματα που ζητούσαν το σχέδιο, αλλά ένα σχέδιο χρειάζεται γράψιμο και δοκιμή, αν θέλουμε να κάνουμε σοβαρά την δουλειά μας. Η φίλη και συνεργάτιδα Μάνια Χατζηιωαννίδη δίδασκε εκείνη την εποχή αυτή την τεχνική κι έτσι, με την βοήθειά της γράφτηκε το προσχέδιο στα Ελληνικά, για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα μαθήματά της. Εννοείται, ότι έπλεξε κι εκείνη το δικό της γιλέκο, με μικρές παραλλαγές στο αρχικό σχέδιο, αυτές εξάλλου είναι και όλη η νοστιμιά του πλεκτού.

Έπειτα ήρθε η σειρά των συμπλεκτριών του Ravelry, όπου υπάρχει ειδική ομάδα εθελοντών-δοκιμαστών. Εκεί απευθύνονται οι σχεδιαστές, για την τελική δοκιμή των σχεδίων τους. Πρέπει να πω ότι οι δοκιμαστές κάνουν έργο θαυμαστό, με μεγάλη συνέπεια, δίνουν την πρέπουσα σημασία στην λεπτομέρεια, διορθώνουν τυπογραφικά και τυχόν άλλα λάθη που εντοπίζουν στο κείμενο ή το σχεδιάγραμμα, τέλος πλέκουν το σχέδιο, σύμφωνα με τις οδηγίες. Γενικά το στάδιο της δοκιμής είναι εξαιρετικά σημαντικό. Έγραψα λοιπόν το σχέδιο στα Αγγλικά και το υπέβαλα στην αυστηρή τους κρίση.

Είχα την τύχη και την χαρά να δουλεύω με 12 καταπληκτικές, έμπειρες δοκιμάστριες, ανάμεσά τους μια καταξιωμένη σχεδιάστρια, τακτική συνεργάτιδα του γνωστού περιοδικού Knit Simple!

Μεγάλη τιμή να επιλέξουν το σχέδιό μου και να αφιερώσουν χρόνο, για να πλέξουν και να σχολιάσουν το κείμενο. Σε λίγες μέρες το σχέδιο θα είναι διαθέσιμο στο ευρύ κοινό, χάρη στην υπομονετική δουλειά τόσων ανθρώπων!

Όπως βλέπετε, η οδός από την ιδέα στην πράξη δεν είναι απλή και πάντως όχι σύντομη! Θέλει χρόνο και κόπο και αρκετούς συνοδοιπόρους, τους οποίους κι ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά! Σας υπόσχομαι φωτογραφίες και των άλλων γιλέκων, όταν, με το καλό, θα έχουν ολοκληρώσει το έργο τους οι δοκιμάστριες!